萩萩日記

世界に5人くらい存在するかもしれない僕のファンとドッペルゲンガーに送る日記

久しぶりにプログラムを書きました

コラッツ予想で一番数字がデカくなるやつを指定した範囲で調べるやつ。この例だと100までの数字を調べるので、結果は27で一番デカい数字は9232。

max: 9232
at: 27
steps: 111
numbers: 27, 82, 41, 124, 62, 31, 94, 47, 142, 71, 214, 107, 322, 161, 484, 242, 121, 364, 182, 91, 274, 137, 412, 206, 103, 310, 155, 466, 233, 700, 350, 175, 526, 263, 790, 395, 1186, 593, 1780, 890, 445, 1336, 668, 334, 167, 502, 251, 754, 377, 1132, 566, 283, 850, 425, 1276, 638, 319, 958, 479, 1438, 719, 2158, 1079, 3238, 1619, 4858, 2429, 7288, 3644, 1822, 911, 2734, 1367, 4102, 2051, 6154, 3077, 9232, 4616, 2308, 1154, 577, 1732, 866, 433, 1300, 650, 325, 976, 488, 244, 122, 61, 184, 92, 46, 23, 70, 35, 106, 53, 160, 80, 40, 20, 10, 5, 16, 8, 4, 2

勉強を兼ねてPythonやらKotlinやらでも書いてみようかと思ったのだけど、結局一番手になじんでるPerlで書いたところでめんどくさくなって終了。おつかれさまでした。24行目の無名配列使ってるあたりが嫌われそうですよね。特に「)]->[-1];」の部分。

つーか、Perlで書くのが何か恥ずかしいという感覚、いい加減やめなきゃな。

use strict;

my $max    = 0;
my $max_at = 0;

my @numbers;
my @numbers_of_max;

for my $number(3 .. 100) {
  @numbers = ();

  my $number_starts = $number;

  while ($number != 1) {
    push @numbers, $number;

    if ($number % 2 == 1) {
      $number = $number * 3 + 1;
    } else {
      $number = $number / 2;
    }
  }

  my $this_max = [sort {$a <=> $b} (@numbers)]->[-1];

  if ($this_max> $max) {
    $max            = $this_max;
    $max_at         = $number_starts;
    @numbers_of_max = @numbers;
  }
}

print "max: ",     $max, "\n";
print "at: ",      $max_at, "\n";
print "steps: ",   scalar(@numbers_of_max), "\n";
print "numbers: ", join(', ', @numbers_of_max), "\n";